بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی داغونم

منهدم شدم تو این چند روز . تاحالا جنبه ی این همه کار با هم رو نداشتم. فشار چند پاسکال رو دارم تحمل می کنم.

یه ترکش رفته تو کاسه صبرم هی بلا و پایین می پره . انگار از ایادی شیطانه می خواد منو شکست بده . نزدیک انهدام هستم.

توکل به خدا مثل همیشه . ما پیروزیم. انشالله

یکی از این کارها کاروان راهیان نوره که بدون هیچچچچچچچی می خوایم کاروان ببریم . دو تا اتوبوس . از سطح محل و پایگاه. نه پول داریم . نه ماشین . فقط با رابطه و صحبت با شهرداری و 700 جای دیگه که تاحالا تقریبا قضیه رو هواست. منم 10 روز دیگه نیستم

 تا دو ماه بعد تصور کنید تازه 80 درصد  هم امکان  داره خودم نتونم برم................ خیلی آدم می سوزه .. چیزی رو که چند سال انتظار می کشی بعد برای جور شدنش هم تلاش خودتو بکنی ولی نتونی بری. خوبه اینها همش امتحانه واسه با ظرفیت شدن ماها. خدا کمک کنه سربلند فارغ التحیل دانشگاه معرفت بشیم.

اگه دلتون کمی تکون خورد دعا کنید برای موارد فوق الذکر!

اللهم عجل لولیک الفرج

یا حسین